نحوه درمان ویروس پاپیلومای انسانی در زنان

2 آوریل 2022

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) باعث ایجاد پاپیلوم ها، زگیل ها، کندیلوم ها می شود و عاملی محرک در ایجاد سرطان دهانه رحم و حنجره است. به ندرت ممکن است مخاط دهان، مری و ملتحمه چشم را تحت تأثیر قرار دهد. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، میزان ابتلا به این عفونت طی 10 سال گذشته 10 برابر شده است. در کشور ما شیوع عفونت HPV طبق مطالعات انجام شده در مناطق از 29% تا 45% متغیر است. جامعه پزشکی به دلیل این واقعیت که حدود یک سوم از ژنوتیپ های ویروس جدا شده باعث ایجاد آسیب شناسی انکولوژیکی می شود، به ویژه محتاط است.

طبقه بندی دوره عفونت ویروس پاپیلوم

با ورود به بدن یک زن، HPV می تواند فعالیت های متفاوتی را نشان دهد که به وضعیت ایمنی بستگی دارد. بسته به نحوه رفتار پاتوژن، انواع مختلفی از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی وجود دارد:

جریان نهفتهویروس در بدن باقی می ماند، اما تغییرات پاتولوژیک در سلول ها ایجاد نمی کند. هیچ علامتی وجود ندارد - وجود یک میکروارگانیسم را فقط می توان با استفاده از روش های تحقیق بیولوژیکی مولکولی تعیین کرد.
التهاب مرتبط با HPV به عنوان یک قاعده، ما در مورد سرویسیت یا ولوواژینیت در زمینه HPV صحبت می کنیم که بیمار را به متخصص زنان هدایت می کند. در مشاوره، او می تواند بفهمد: چگونه می توان HPV را در زنان درمان کرد. باید درک کرد که ویروس به خودی خود باعث التهاب نمی شود، اما شرایطی را برای فعال شدن فرآیند التهابی ایجاد می کند.
کندیلوم های واقع در ناحیه آنوژنیتال و روی غشای مخاطی دستگاه تناسلی شکلی از دوره PVI (عفونت ویروس پاپیلوم) است که در آن استفاده از تکنیک های جراحی مدرن برای حذف تشکل ها ضروری می شود. پس از برداشتن جراحی، تخریب لیزری، تخریب برودتی یا انعقاد امواج رادیویی، درمان پیچیده ای برای جلوگیری از عوارض و عود لازم است.
دیسپلازی دهانه رحم. ممکن است بدون علامت باشد یا باعث ترشح شود. اشکال شدید این بیماری پیش سرطانی هستند - برای جلوگیری از این وضعیت، درک صحیح از نحوه درمان HPV در زنان بیش از همیشه مهم است.

طبقه بندی به پزشک کمک می کند تا موثرترین تاکتیک های درمانی را انتخاب کند. سویه های پاتوژن نیز بسته به توانایی ایجاد بیماری های انکولوژیک به گروه هایی تقسیم می شوند: HPV با خطر انکوژنیک بالا، متوسط و کم. از بین 40 نوع ویروس منتقل شده از طریق تماس جنسی، 14 نوع به عنوان خطر سرطان زایی بالا و متوسط طبقه بندی می شوند: -16، -18، -31، -33، -35، -39، -45، -51، -52، - انواع 56، - 58، -59، -66 و -68.

ویروس پاپیلومای انسانی چگونه منتقل می شود؟

در میان جمعیت زنان، عفونت HPV به 70٪ می رسد. با این حال، وجود یک پاتوژن در بدن به معنای بیماری نیست. اگر فردی سیستم ایمنی سالمی داشته باشد، عفونت HPV، در بیشتر موارد، ماهیت گذرا دارد - در عرض 2 سال خود به خود ناپدید می شود. اگر این اتفاق نیفتد، این سوال در مورد چگونگی درمان ویروس پاپیلومای انسانی در زنان مطرح می شود.

راه اصلی انتقال ویروس تماس است:

جنسی؛
عمودی (از مادر به جنین در هنگام زایمان)؛
خانگی (هنگام استفاده از یک حوله، تیغ، لباس زیر).

جوانان 13 تا 30 ساله بیشتر مستعد ابتلا به این ویروس هستند. در اولین تماس جنسی، خطر عفونت حدود 60٪ است. این ویروس همچنین می تواند در غیاب مقاربت مستقیم وارد بدن شود. این دختران هستند که بیشتر در معرض خطر HPV و سپس با عواقب آن هستند. این به دلیل ویژگی های ساختار اندام تناسلی آنها است.

ویروس پاپیلومای انسانی در زنان: علل

آسیب شناسی همزمان سیستم تولید مثل؛
اختلالات غدد درون ریز؛
نقص ایمنی و بری بری؛
بیماری های عفونی حاد مکرر - SARS، سایر عفونت های ویروسی و باکتریایی؛
رابطه جنسی زودهنگام؛
سقط جنین؛
سیگار کشیدن و نوشیدن الکل؛
استرس های روانی-عاطفی مزمن که سیستم ایمنی را تضعیف می کند.
استرس بیش از حد فیزیکی و عاطفی، روال روزانه نامنظم؛
دوره پس از زایمان - به دلیل استرس و تغییرات هورمونی؛
استفاده طولانی مدت از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و داروهای ضد بارداری خوراکی.

تغییر مکرر شرکای جنسی نیز خطر ابتلا به عفونت با سویه های جدید ویروس و فعال شدن عفونت موجود را افزایش می دهد. اگر ایمنی کاهش یابد، ویروس در ژنوم سلولی ادغام می شود که مستلزم احتمال بالای سرطان است - نحوه درمان HPV در زنان در این مرحله از علم پزشکی هنوز کشف نشده است. بنابراین، کنترل فعالیت ویروس و تحریک صحیح دفاع ایمنی بسیار مهم است.

اولین علائم HPV در زنان و علائم اضافی

بارزترین نشانه وجود HPV در بدن زنان، ظهور پاپیلوم ها بر روی غشاهای مخاطی اندام تناسلی و پوست ناحیه تناسلی است. آنها باعث درد نمی شوند و به عنوان یک قاعده، برای مدت طولانی بی توجه می مانند. با این حال، فعالیت ویروس می تواند باعث بروز علائم ناخوشایند دیگر شود، به همین دلیل یک زن بلافاصله با متخصص زنان تماس می گیرد:

ترشحات پاتولوژیک از واژن، همراه با خارش و سوزش؛
عودهای مکرر واژینیت، واژینوز باکتریایی؛
ترشحات بدبو از واژن

در معاینه، پزشک تشکیلات خوش خیم روی پوست، تغییرات در اپیتلیوم دهانه رحم، علائم التهاب را مشاهده می کند. سرطان فقط در مراحل بعدی عفونت مزمن ویروس پاپیلوما ظاهر می شود.

آیا درمانی برای ویروس پاپیلومای انسانی وجود دارد؟

برای درک چگونگی درمان HPV در حال حاضر در زنان، لازم است بدانیم چه رویکردهایی در درمان عفونت ویروس پاپیلومای انسانی وجود دارد. در حال حاضر، درمان عفونت HPV به فعالیت های زیر کاهش می یابد:

جلوگیری از پیشرفت عفونت HPV؛
از بین بردن تظاهرات بالینی؛
تحریک ایمنی ضد ویروسی سیستمیک و موضعی.

هیچ دارویی وجود ندارد که منجر به ناپدید شدن کامل ویروس از بدن شود. با این حال، تحقیقات در این زمینه ادامه دارد - تمرکز پزشکان بر نیاز به درمان ترکیبی تظاهرات مختلف HPV متمرکز است. تحقیقات در زمینه مهندسی ژنتیک امیدوار کننده است. دانشمندان در حال بررسی امکان "بازنویسی" کد ویروسی برای خود تخریبی به جای انتشار هستند. کاهش نسخه های ویروسی ایمنی موضعی را بازیابی می کند و التهاب مزمن را از بین می برد.

اطلاعات پزشکان در مورد "چگونگی درمان HPV در زنان" در حال حاضر در دستورالعمل های بالینی فعلی به تفصیل آمده است.

چه زمانی مراجعه به پزشک ضروری است؟

زنان باید حداقل سالی یک بار تحت معاینه پیشگیرانه توسط متخصص زنان قرار گیرند. همچنین، نیاز به مراجعه به پزشک زمانی ایجاد می شود که علائم مزاحم ظاهر شوند:

نئوپلاسم در ناحیه تناسلی؛
زگیل در سایر نواحی پوست و غشاهای مخاطی؛
درد در قسمت پایین شکم؛
ترشح غیر معمول یا بوی بد از واژن؛
خارش، تورم، قرمزی اندام تناسلی.

در شرایطی که رابطه جنسی تصادفی رخ داده است، مراجعه به متخصص زنان توصیه می شود. او معاینه، اسمیر زنان و خراش دادن برای تشخیص HPV را انجام می دهد.

در صورت بروز پاپیلوم در سایر نقاط بدن، مشاوره با متخصص پوست ضروری است. هنگامی که پاپیلوم ها یا کندیلوم ها در مقعد رشد می کنند، ممکن است نیاز به مداخله پروکتولوژیست باشد. این به تعیین تاکتیک های درمان کمک می کند و در یک مورد خاص برای خرید در داروخانه چه داروهایی برای پاپیلوما باید برای بیمار تجویز شود.

طرح کلی درمان

سلاح اصلی در مبارزه با HPV ایمنی پایدار خود شخص است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا توجه خود را به این واقعیت جلب می کند که در 90٪ موارد تماس با ویروس، تظاهرات بالینی به دلیل خودسرکوبی ویروس توسط ایمنی طبیعی ایجاد نمی شود.

درمان عفونت HPV باید جامع و با هدف موارد زیر باشد:

درمان بیماری های همزمان؛
از بین بردن تظاهرات خارجی بیماری ها - از نظر پزشکی و در صورت لزوم از طریق جراحی.
کاهش بار ویروسی؛
تحریک سیستم دفاعی خود بدن

استرس روانی-عاطفی مزمن، محیط نامناسب و بیماری های همراه، توانایی سیستم ایمنی زنان را برای مقابله با ویروس به تنهایی کاهش می دهد. داروهایی وجود دارند که با داشتن اثر ضد ویروسی و تعدیل کننده ایمنی مستقیم به قدرت بدن کمک می کنند و منجر به کاهش بار ویروسی می شوند. این داروهای مدرن شامل اسپری با اسید گلیسیریزیک فعال است که از ریشه شیرین بیان به دست می آید. این به جلوگیری از تکثیر زودهنگام ویروس کمک می کند و تعداد کپی های ماده ژنتیکی HPV را در بدن کاهش می دهد. این ابزار دارای یک نازل داخل واژن مخصوص برای رساندن دارو به دهانه رحم و توزیع یکنواخت آن در امتداد دیواره های واژن است. درمان ضد ویروسی و تعدیل کننده ایمنی در دوره نهفته عفونت پاپیلوماویروس می تواند از بروز علائم ناخوشایند و انتقال عفونت به اشکال تهاجمی تر جلوگیری کند. اگر ویروس باعث ایجاد تغییراتی در ناحیه تناسلی و اپیتلیوم دهانه رحم شود، اسپری کمک می کند:

از بین بردن التهاب؛
از بین بردن خارش؛
بازیابی یکپارچگی مخاط؛
افزایش ایمنی موضعی

استفاده از این محصول همچنین در دوره آماده سازی برای حذف تشکل های خوش خیم ناشی از HPV، برای کاهش فعالیت ویروس و جلوگیری از عود نشان داده شده است. این دارو به بازسازی پوست و جلوگیری از چسبیدن عفونت ثانویه کمک می کند.

برداشتن پاپیلوم ها و زگیل ها

تشکل های خوش خیم ناشی از HPV در معرض حذف هستند که می تواند با روش های زیر انجام شود:

cryodestruction - قرار گرفتن در معرض نئوپلاسم با سرما؛
انعقاد الکتریکی - درمان با جریان فرکانس بالا؛
حذف لیزر - قرار گرفتن لایه به لایه در معرض تابش لیزر تا زمانی که پوسته ظاهر شود.
تخریب شیمیایی - درمان با محلول های شیمیایی ویژه که روی زگیل ها اعمال می شود و آنها را از بین می برد.
برداشتن جراحی - با توجه به خطر بالای عود پس از این نوع تخریب، به صورت انتخابی تجویز می شود - در صورتی که استفاده از روش های دیگر غیرممکن باشد.

از جمله پیشرفت‌های جدید در درمان HPV، سیستم CRISPR / Cas9 است که تقریباً به طور کامل DNA را بریده و بخش‌های آن را تعبیه می‌کند و در نتیجه گسترش بیشتر ویروس را غیرفعال می‌کند.

جلوگیری

برای پیشگیری اولیه، توصیه می شود از پیشگیری از بارداری مانع (کاندوم) استفاده کنید، که اگرچه محافظت مطلق در برابر HPV نیست، اما سطح قرار گرفتن در معرض ویروس را کاهش می دهد. شما باید در انتخاب شریک جنسی انتخابی باشید. اگر اتصال تصادفی صورت گرفت، می توان از اسپری مخصوص برای محافظت در برابر HPV، ویروس هرپس سیمپلکس و عفونت سیتومگالوویروس استفاده کرد.

تا به امروز، واکسیناسیون HPV موثرترین است. در برابر شایع ترین و بدخیم ترین انواع ویروس پاپیلومای انسانی محافظت می کند. در بسیاری از کشورها، واکسیناسیون HPV در تقویم اجباری ایمن سازی گنجانده شده است. موثرترین زمان برای واکسیناسیون در دوران کودکی و نوجوانی است. قبلاً اعتقاد بر این بود که پس از 20 سال واکسیناسیون معنی ندارد. اما مطالعات اخیر نشان داده است که واکسیناسیون HPV تا سن 45-47 سالگی مناسب و موثر است.

اگر عفونت ویروسی رخ دهد، وظیفه پیشگیری ثانویه حفظ سلامت بیمار، به ویژه وضعیت خوب سیستم ایمنی بدن او است. زنان باید به طور مرتب به متخصص زنان مراجعه کنند تا بیماری های مرتبط با ویروس را در مراحل اولیه تشخیص دهند.